รูปแบบวิธีฝึกอบรมการใช้หลักอริยสัจ 4 กับการแก้ปัญหาพฤติกรรมของเยาวชนในกระบวนทัศน์หลังสมัยใหม่

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหารูปแบบวิธีฝึกอบรมการใช้หลักอริยสัจ 4 มาแก้ปัญหาพฤติกรรมของเยาวชนในกระบวนทัศน์หลังสมัยใหม่ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ มีขั้นตอนการวิจัย 3 ขั้นตอนคือ ขั้นวิเคราะห์ วิเคราะห์เอกสารทางปรัชญาและทางพระพุทธศาสนาเพื่อหารูปแบบที่เหมาะสม ร่วมกับวิเคราะห์ข้อมูลจากการตอบแบบสอบถามความคิดเห็นของกลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี 567 คน และมหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี สมุทรปราการ 83 คน รวม 650 คน ขั้นวิจารณ์ สังเคราะห์รูปแบบการฝึกอบรมจากผลการวิเคราะห์เอกสารและความคิดเห็นของนักศึกษากลุ่มตัวอย่าง ขั้นวิธาน นำรูปแบบการฝึกอบรมที่สังเคราะห์ขึ้นไปทดลองสอนนักศึกษาที่กำลังศึกษาวิชาความจริงของชีวิต ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2554 หนึ่งหมู่เรียน จำนวน 58 คน สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานและ t - dependent test ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบที่เหมาะสมในการฝึกอบรม ได้แก่ การเจริญสติ อันเป็นวิถีสู่การ เห็นอริยสัจ 4 จากภายในซึ่งประกอบด้วย 3 ขั้นตอนคือ ขั้นเตรียม เป็นการศึกษาด้านปริยัติเกี่ยวกับ หลักธรรม เช่น ไตรลักษณ์ อริยสัจ 4 ขั้นฝึกอบรม เป็นการอบรมภาคปฏิบัติเกี่ยวกับ การเจริญสติและกิจกรรมกลุ่ม ฝึกการดูกาย ดูจิต ขั้นต่อเนื่อง เป็นการฝึกปฏิบัติกิจกรรมการเจริญสติ และกิจกรรมกลุ่ม สัปดาห์ละครั้งเป็นเวลา 6 สัปดาห์ ผลการประเมินรูปแบบการฝึกอบรมพบว่า ความรู้ความเข้าใจด้าน หลักธรรม การปฏิบัติตนในฐานะพุทธศาสนิกชน การนำหลักสัจธรรมไปใช้ในชีวิตประจำวันและ เจตคติต่อพระพุทธศาสนาของกลุ่มตัวอย่าง หลังการฝึกอบรมแตกต่างจากก่อนการฝึกอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 พฤติกรรมที่พึงประสงค์ของนักศึกษาหลังการอบรมพัฒนาขึ้นแตกต่างจากก่อนการอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ความพึงพอใจต่อรูปแบบการฝึกอบรมมีระดับมากที่สุด ( = 4.84)