การศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของนักมวยสากลสมัครเล่นของไทย

Abstract

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)ศึกษาระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของนักมวยสากลสมัครเล่นของไทยใน 6 ด้าน ได้แก่ ปัจจัยที่จำเป็นต่อการดำเนินชีวิต ปัจจัยที่ส่งเสริมการอยู่ร่วมกันในสังคมปัจจัยในการดำรงตนในสภาพแวดล้อม ความเชื่อมั่นในความสามารถของตนเอง แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ และการได้รับการสนับสนุนทางสังคม 2)เปรียบเทียบระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของนักมวยสากลสมัครเล่นของไทย ทั้ง 6 ด้าน จำแนกตาม อายุ ระดับการศึกษา ระยะเวลาการเป็นนักมวยสากลสมัครเล่น และสโมสรที่สังกัด กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักมวยสากลสมัครเล่นของไทย ที่สังกัดอยู่ในสโมสรต่างๆ ที่ขึ้นทะเบียนกับสมาคมมาบสากลสมัครเล่นแห่งประเทศไทย จำนวน 242 คน และนักมวยหรืออดีตนักมวยสากลสมัครเล่นที่ได้รับเหรียญรางวัล จำนวน 3 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ประกอบด้วยแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยสรุปได้ว่า 1)ระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของนักมวยสากลสมัครเล่นของไทยในด้านปัจจัยที่จำเป็นต่อการดำเนินชีวิต และปัจจัยที่ส่งเสริมการอยู่ร่วมกันในสังคม อยู่ในระดับต่ำ ด้านปัจจัยในการดำรงตนในสภาพแวดล้อม ด้านความเชื่อมั่นในความสามารถของตนเอง และด้านการได้รับการสนับสนุนทางสังคม อยู่ในระดับปานกลาง สำหรับด้านแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์อยู่ในระดับสูง 2)ผลจากการเปรียบเทียบระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของนักมวยสากลสมัครเล่นของไทย ทั้ง 6 ด้าน จำแนกตาม อายุ ระดับการศึกษา ระยะเวลาการเป็นนักมวยสากลสมัครเล่น และสโมสรที่สังกัด พบว่า นักมวยสากลสมัครเล่นของไทยที่มี อายุ ระดับการศึกษา และระยะเวลาการเป็นนักมวยสากลสมัครเล่น ที่แตกต่างกัน มีปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตทั้ง 6 ด้าน ไม่แตกต่างกัน สำหรับนักมวยสากลสมัครเล่นของไทยที่สังกัดสโมสรแตกต่างกัน มีปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตด้านปัจจัยในการดำรงตนในสภาพแวดล้อม ด้านความเชื่อมั่นในความสามารถของตนเอง และด้านการได้รับการสนับสนุนทางสังคม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05