ผลของการฝึกสติและคิดบวกที่มีต่อสุขภาวะเชิงอัตวิสัยของบุคลากรในโรงพยาบาลชุมชน

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้ เพื่อศึกษาผลของการฝึกสติและคิดบวกต่อสุขภาวะเชิงอัตวิสัยของบุคลากรในโรงพยาบาลชุมชน เป็นการวิจัยกึ่งทดลองโดยแบ่งเป็นกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง จำนวนกลุ่มละ 30 คน ทั้ง 2 กลุ่มได้รับการทดสอบด้วยแบบวัดสติและสุขภาวะก่อนและหลังการทดลอง หลังจากนั้นกลุ่มทดลองจะได้รับการฝึกสติและคิดบวกทุกวันวันละ30 นาที ก่อนเข้าทำงานเป็นเวลา 8 สัปดาห์ ในการวิจัยนี้ใช้แบบวัดสุขภาวะเชิงอัตวิสัยด้านความพึงพอใจในชีวิตและด้านความรู้สึกทางบวกและทางลบ และแบบวัดสติ Philadelphia Mindfulness Scale โดยมีค่าความเที่ยงสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาคอยู่ที่ 0.820, 0.826 และ 0.855 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่า t-test ผลการวิจัยพบว่า สุขภาวะเชิงอัตวิสัยด้านความพึงพอใจในชีวิต สุขภาวะเชิงอัตวิสัยด้านความรู้สึกทางบวกและทางลบและสติ ก่อนและหลังการทดลองของกลุ่มทดลองมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับน้อยกว่า 0.01 (t=4.28), 0.01(t=6.05) และ 0.01(t=2.73)ตามลำดับ ขณะที่กลุ่มควบคุม ก่อนและหลังการทดลอง พบว่าทั้งสามด้าน ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และค่าคะแนนความแตกต่างก่อนและหลังการทดลอง(Gain score) ของสุขภาวะเชิงอัตวิสัยด้านความพึงพอใจในชีวิต สุขภาวะเชิงอัตวิสัยด้านความรู้สึกทางบวกและทางลบ และสติ ระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับน้อยกว่า 0.01(t=4.44) , 0.01(t=3.18) และ 0.01(t=3.61)ตามลำดับ