ปัจจัยการติดต่อสื่อสารที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้การท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการของประชาชน ในกลุ่มจังหวัดที่ส่งเสริมการท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการของประเทศไทย

Abstract

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยการติดต่อสื่อสารที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้การท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการของประชาชน ในกลุ่มจังหวัดที่ส่งเสริมการท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการของประเทศไทย 2) เพื่อศึกษาระดับการรับรู้การท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการของประชาชน ในกลุ่มจังหวัดที่ส่งเสริมการท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการของประเทศไทย กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ประกอบการและประชาชนในกลุ่มจังหวัดที่ส่งเสริมการท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการของประเทศไทย 5 จังหวัด คือ กรุงเทพมหานคร พัทยา เชียงใหม่ สงขลา ขอนแก่น จำนวนทั้งสิ้น 1,920 คน การเก็บรวมรวบข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามและ มีค่าความเชื่อมั่น=0.79 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ สถิติพื้นฐาน จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติการถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression) และสถิติอนุมานได้ การทดสอบค่าที (t-test) และค่าเอฟ (F-test) ผลการวิจัยมีดังนี้ ประการที่ 1 ปัจจัยการติดต่อสื่อสารที่มีอิทธิพลต่อการรับรู้การท่องเที่ยวการจัดประชุมและ นิทรรศการของประชาชน ในกลุ่มจังหวัดที่ส่งเสริมการท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการของประเทศไทย พบว่า ปัจจัยด้านผู้ส่งสารมีอิทธิพลต่อการรับรู้การท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการ ประการที่ 2 จากการศึกษาระดับการรับรู้การท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการของ ประชาชน ในกลุ่มจังหวัดที่ส่งเสริมการท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการของประเทศไทย ผลปรากฏว่า 1) ปัจจัยการรับรู้การท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการ พบว่าภาพรวมอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ย=4.20) 2) ปัจจัยการติดต่อสื่อสารพบว่าภาพรวมอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ย=4.14) ประการที่ 3 ผลการเปรียบเทียบลักษณะทางประชากรศาสตร์กับการรับรู้การท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการ พบว่า ผู้ที่มีอายุ วุฒิการศึกษา รายได้เฉลี่ย และผู้ที่อาศัยในพื้นที่จังหวัดต่างกัน มีการรับรู้การท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการ โดยภาพรวมแตกต่างกันอย่างมี นัยสาคัญทางสถิติที่ระดับ.05 ยกเว้นผู้ที่มีเพศต่างกันมีการรับรู้การท่องเที่ยวการจัดประชุมและนิทรรศการ โดยภาพรวมไม่แตกต่างกัน