ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องประดับแฟชั่นของวัยรุ่นในห้างสรรพสินค้า กรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมในการตัดสินใจซื้อเครื่องประดับแฟชั่นของวัยรุ่นในห้างสรรพสินค้าเขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร เพื่อศึกษาความคิดเห็นของผู้บริโภคกลุ่มวัยรุ่นเกี่ยวกับปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องประดับแฟชั่น เพื่อเปรียบเทียบปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องประดับแฟชั่นของวัยรุ่น จำแนกตามประชากรศาสตร์ กลุ่มตัวอย่างจำนวน 369 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และการวิเคราะห์ความแปรปรวน ผลการวิจัยพบว่า พฤติกรรมการเลือกซื้อเครื่องประดับแฟชั่นของวัยรุ่นในห้างสรรพสินค้าเขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร พบว่า ประเภทเครื่องประดับแฟชั่นที่วัยรุ่นชอบซื้อมากที่สุดคือ สร้อยคอ สร้อยข้อมือ สร้อยข้อเท้า ปรืมาณการซื้อเครื่องประดับแต่ละครั้งเป็นจำนวน 2 ชิ้น วัตถุประสงค์ในการเลือกซื้อเกิดจากความพอใจหรือพบของถูกใจจึงซื้อ ความถี่ในการซื้อเครื่องประดับแฟชั่นคือ 2-3 ครั้ง/สัปดาห์ การตัดสินใจซื้อเครื่องประดับแฟชั่นวัยรุ่นจะคิดถึงรูปลักษณ์และสีสันถูกใจเป็นอันดับแรก บุคคลที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อมากที่สุด คือ เพื่อน ค่าใช้จ่ายในการซื้อเครื่องประดับแฟชั่นแต่ละครั้งเป็นจำนวน 50-100 บาท สถานที่ในการเลือกซื้อสินค้าเครื่องประดับแฟชั่นมากที่สุดคือ ร้านค้าที่ขายเฉพาะ ความคิดเห็นของผู้บริโภคกลุ่มวัยรุ่นเกี่ยวกับปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องประดับแฟชั่น พบว่า ความคิดเห็นของผู้บริโภคกลุ่มวัยรุ่น ในด้านผลิตภัณฑ์ และด้านพนักงานอยู่ในระดับมาก สำหรับ ด้านราคา ด้านการจัดจำหน่าย และด้านการส่งเสริมการตลาดอยู่ในระดับปานกลาง ผลการเปรียบเทียบปัจจัยส่วนระสมทางการตลาดต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องประดับแฟชั่นของวัยรุ่น จำแนกตามประชากรศาสตร์ พบว่า ลูกค้าวัยรุ่นที่มีเพศแตกต่างกันมีการตัดสินใจซื้อเครื่องประดับแฟชั่นวัยรุ่น ด้านผลิตภัณฑ์แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ลูกค้าวัยรุ่นที่มีอายุ และระดับการศึกษาแตกต่างกันมีผลต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องประดับแฟชั่น ด้านผลิตภัณฑ์ และด้านการจัดจำหน่ายแตกต่างกันอย่างมีระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และลูกค้าวัยรุ่นที่มีอาชีพแตกต่างกันมีผลต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องประดับแฟชั่น ด้านการส่งเสริมการตลาดแตกต่างกันอย่างมีระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05