บทบาทของภาคธุรกิจในการช่วยเหลือสถานศึกษาในจังหวัดสมุทรสาครตามสภาพความเป็นจริงและความคาดหวังตามการรับรู้ของนักธุรกิจ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ศึกษาบทบาทการช่วยเหลือสถานศึกษา ตามสภาพความเป็นจริงและความคาดหวังตามการรับรู้ของนักธุรกิจ (2) เปรียบเทียบความคิดเห็น ของนักธุรกิจในการช่วยเหลือสถานศึกษา ตามสภาพความเป็นจริงและความคาดหวังตามการรับรู้ ของนักธุรกิจ (3) ศึกษาปัญหาอุปสรรคและข้อเสนอแนะของนักธุรกิจในการช่วยเหลือสถานศึกษา กลุ่มตัวอย่างผู้ให้ข้อมูลเป็นนักธุรกิจสังกัดหอการค้าจังหวัดสมุทรสาคร ซึ่งจำแนกเป็น สมาชิกกิตติมศักดิ์ สมาชิกสามัญและสมาชิกสมทบ รวมจำนวนทั้งสิ้น 271 คน เครื่องมือที่ใช้ใน การวิจัยเป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่าที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย (x̄) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) และทดสอบหาค่าความแตกต่าง ใช้การทดสอบค่าที (t-test) ผลการวิจัยพบว่า (1) การศึกษาความคิดเห็นของนักธุรกิจในการช่วยเหลือสถานศึกษาตาม สภาพความเป็นจริงในภาพรวมทุกด้านมีความเห็นว่า นักธุรกิจช่วยเหลือสถานศึกษาอยู่ในระดับ ปานกลาง เมื่อพิจารณารายด้านพบว่า การช่วยเหลือสถานศึกษาอันดับแรกคือการช่วยเหลืองาน วิชาการ รองลงมาคืองานกิจการนักเรียน ส่วนด้านความคาดหวังของนักธุรกิจมีความคาดหวังใน การช่วยเหลือสถานศึกษาในภาพรวมอยู่ในระดับมาก และคาดหวังการช่วยเหลือสถานศึกษา ด้านงานสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชนเป็นอันดับแรก และรองลงมาคือ งานกิจการนักเรียน และงานวิชาการ (2) เปรียบเทียบความคิดเห็นของนักธุรกิจในการช่วยเหลือสถานศึกษาตามสภาพ ความเป็นจริงและความคาดหวังของนักธุรกิจพบว่า ความคิดเห็นตามสภาพความเป็นจริงและความ คาดหวังในภาพรวมมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 (3) การศึกษาปัญหา ในการช่วยเหลือสถานศึกษาทั้ง 6 ด้าน พบปัญหาในการช่วยเหลือสถานศึกษาในภาพรวม คือ งบประมาณไม่เพียงพอ ขาดบุคลากรและอุปกรณ์ต่างๆ ตลอดจนขาดความทันสมัยทางเทคโนโลยี ทางการศึกษา และได้ให้ข้อเสนอแนะ คือ สถานศึกษาควรมีการประสานความ ร่วมมือกับภาค ธุรกิจเอกชน และควรมีการประชาสัมพันธ์ให้ภาคธุรกิจเอกชนได้รับทราบ