แนวทางการดำเนินการเพื่อให้บริการฟื้นฟูสมรรถภาพของคนพิการที่จดทะเบียนกับสำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ จังหวัดอุตรดิตถ์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1)ความรู้ความเข้าใจของคนพิการเกี่ยวกับสิทธิของตนในการเข้าถึงบริการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการทางด้านการแพทย์ การศึกษา อาชีพ และสังคม ที่รัฐจัดให้ ตามพระราชบัญญัติการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการ พ.ศ.2534 (2)ความพึงพอใจของคนพิการต่อการจัดบริการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการทางด้าน การแพทย์ การศึกษา อาชีพ และสังคมที่รัฐจัดให้ (3)ปัญหาที่คนพิการได้รับจากการเข้าถึงบริการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการทางด้านการแพทย์ การศึกษา อาชีพ และสังคม ที่รัฐจัดให้พร้อมข้อเสนอแนะ (4)แนวทางการดำเนินการเพื่อให้บริการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการทางด้าน การแพทย์ การศึกษา อาชีพ และสังคม เป็นการวิจัยในเชิงพรรณนา วิธีดำเนินการวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ระยะ คือ การวิจัยระยะที่ 1 เป็นการเก็บรวบรวมข้อมูลเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือ คนพิการในพื้นที่จังหวัดอุตรดิตถ์ที่จดทะเบียนกับสำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดอุตคดิตถ์ ระหว่างปี พ.ศ.2544-2547 มี จำนวนทั้งสิ้น 181 คน การเก็บรวบรวมข้อมูลใช้แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติขั้นพื้นฐาน ได้แก่ การคำนวณหาค่าร้อยละ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา การวิจัยระยะที่ 2 เป็นการเก็บรวบรวมข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยเชิญผู้ที่เกี่ยวข้องมาเป็นผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ใช้การสนทนากลุ่มย่อยในการเก็บรวบรวมข้อมูล และนำข้อมูลมาวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า คนพิการจำนวนมากกว่าครึ่งหนึ่งมีความรู้ ความเข้าใจที่ถูกต้อง เกี่ยวกับสิทธิของตนในการเข้าถึงบริการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการ ด้านการแพทย์ การศึกษา อาชีพและสังคม คนพิการที่เคยใช้บริการมีความพึงพอใจต่อการจัดบริการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการทั้ง 4 ด้านอยู่ในระดับมาก ปัญหาที่คนพิการได้รับจากการเข้าถึงการบริการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการ ได้แก่ ความรู้ ความเข้าใจของคนพิการ ทัศนคติในด้านลบของคนพิการ ความไม่สามารถเข้าถึงบริการของรัฐ และการไม่ได้รับการยอมรับจากสังคม โดยคนพิการให้ข้อเสนอแนะว่า หน่วยงานของรัฐควรจัดบริการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการให้ทั่วถึงยิ่งขึ้น แนวทางการดำเนินการเพื่อให้บริการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการ มี 5 ประเภท คือ (1) การให้บริการเชิงรุก (2) การรณรงค์เพื่อปลูกจิตสำนึก (3) การมุ่งเน้นการประชาสัมพันธ์ (4) การสร้างเครือข่ายในการให้บริการ และ (5) การสนับสนุนงบประมาณจากภาครัฐ