สาเหตุและแนวทางการแก้ไขปัญหาการทะเลาะวิวาทของนักเรียน นักศึกษาระดับอาชีวศึกษา ประเภทช่างอุตสาหกรรมในเขตกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสาเหตุและแนวทางการแก้ไขปัญหาการทะเลาะวิวาทของนักเรียนนักศึกษาระดับอาชีวศึกษา ประเภทช่างอุตสาหกรรม ในเขตกรุงเทพมหานคร การวิจัยแบ่งการเก็บรวบรวมข้อมูลออกเป็น 2 ระยะ คือ ระยะที่ 1 เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียน นักศึกษา และครูฝ่ายปกครอง จำนวน 461 คน จากสถานศึกษาอาชีวศึกษา 15 แห่ง ที่มีสถิติการก่อเหตุทะเลาะวิวาทสูงสุด 15 อันดับแรกในเขตกรุงเทพมหานคร เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล คือ แบสอบถาม และ วิเคราะห์ข้อมูล โดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ ระยะที่ 2 เป็นการเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยวิธีการเชิงคุณภาพโดยการสนทนากลุ่มกับผู้เกี่ยวข้องจำนวน 12 คน และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า (1)สาเหตุการทะเลาะวิวาทของนักเรียน นักศึกษาระดับอาชีวศึกษา ประเภทช่างอุตสาหกรรม ในเขตกรุงเทพมหานคร ทั้งภาพรวมและรายคนอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ทุกด้านอยู่ในระดับปานกลาง เรียงลำดับจากมากไปหาน้อย คือ สาเหตุจากสังคมและกลุ่มเพื่อน สาเหตุจากตนเอง สาเหตุจากสถานศึกษา และสาเหตุจากครอบครัว (2)แนวทางการแก้ไขปัญหาควรดำเนินการแก้ปัญหาให้ครอบคลุมทั้งด้านปัญหาจากตนเอง ปัญหาจากสังคมและกลุ่มเพื่อน ปัญหาจากสถานศึกษา และปัญหาจากครอบครัว โดยทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ หน่วยงานต้นสังกัด สถานศึกษา เจ้าหน้าที่ตำรวจ สารวัตรนักเรียน ครูฝ่ายปกครอง ผู้ปกครองนักศึกษา และตัวนักศึกษาเอง ควรร่วมมือกันแก้ปัญหา วิธีการแก้ปัญหาคือ การพัฒนาให้นักศึกษามีความรับผิดชอบและมีวุฒิภาวะทางอารมณ์ สถานศึกษาควรปรับปรุงหลักสูตรให้เน้นเรื่องคุณธรรมจริยธรรมให้มากขึ้น ให้นักศึกษามีโอกาสทำกิจกรรมสร้างสรรค์ร่วมกัน ครูฝ่ายปกครองควรให้ความใกล้ชิดและใช้สื่อช่วยในการปรับพฤติกรรมนักศึกษา เจ้าหน้าที่ตำรวจและสารวัตนักเรียนควรเข้ามาในบริเวณสถานศึกษาให้มากขึ้นครอบครัวควรให้ความอบอุ่นโดยสถานศึกษาควรจัดกิจกรรมสร้างความอบอุ่นระหว่างนักศึกษากับผู้ปกครอง