บทบาทของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษา กลุ่มเขตกรุงธนบุรี สังกัดกรุงเทพมหานคร ในการพัฒนาการทำวิจัยในชั้นเรียน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความคิดเห็นของผู้บริหารและครูเกี่ยวกับบทบาทของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษา กลุ่มเขตกรุงธนเหนือ สังกัดกรุงเทพมหานคร ในการพัฒนาการทำวิจัยในชั้นเรียน 2) เปรียบเทียบความคิดเห็นของผู้บริหารและครูเกี่ยวกับบทบาทของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษา กลุ่มเขตกรุงธนเหนือ สังกัดกรุงเทพมหานคร ในการพัฒนาการทำวิจัยในชั้นเรียน จำแนกตามอายุ คือ ต่ำกว่า 45 ปี และ45 ปีขึ้นไป ระดับการศึกษา คือ ปริญญาตรี และสูงกว่าปริญญาตรี และประสบการณ์ในการทำงาน คือ ต่ำกว่า 10 ปี และ10 ปีขึ้นไป กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหาร จำนวน 205 คน และครู จำนวน 269 คน รวมเป็น 474 คน ด้วยการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 50 ข้อ ซึ่งค่าความเชื่อมั่น .97 สถิติที่ใช้ได้แก้ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบียงเบนมาตรฐาน และการทดสอบความแตกต่างการหาค่าเฉลี่ยโดยใช้การทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า 1) ความคิดเห็นของผู้บริหารและครูเกี่ยวกับบทบาทของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษา กลุ่มเขตกรุงธนเหนือ สังกัดกรุงเทพมหานคร ในการพัฒนาการทำวิจัยในชั้นเรียน อยู่ในระดับมากที่สุด เรียงลำดับจากค่าเฉลี่ยมากที่สุดไปหาน้อยที่สุด ได้แก่ ด้านพัฒนาความก้าวหน้าในตำแหน่งการงานของครูผู้ทำวิจัยในชั้นเรียน ด้านการให้ความยอมรับนับถือครูผู้ทำวิจัยในชั้นเรียน และด้านการพัฒนาให้เกิดความสำเร็จของการทำวิจัยในชั้นเรียน ตามลำดับ 2) การเปรียบเทียบความคิดเห็นของของผู้บริหารและครูเกี่ยวกับบทบาทของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษา กลุ่มเขตกรุงธนเหนือ สังกัดกรุงเทพมหานคร ในการพัฒนาการทำวิจัยในชั้นเรียน จำแนกตามอายุและระดับการศึกษา พบว่า ไม่แตกต่างกัน สำหรับผู้บริหารและครูที่มีประสบการณ์ต่างกัน มีความเห็นเกี่ยวกับบทบาทของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกาา กลุ่มเขตกรุงธนเหนือ สังกัดกรุงเทพมหานคร ในการพัฒนาการทำวิจัยในชั้นเรียนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ข้อเสนอแนะ ได้แก่ ควรมีการระดมทุนและจัดหาแหล่งเงินทุนเพื่อสนับสนุนการทำวิจัยในชั้นเรียนในโรงเรียนให้มากยิ่งขึ้นและผู้บริหารควรให้ความสำคัญกับการทำวิจัยในชั้นเรียนเป็นอันดับต้นๆ และเปิดโอกาสให้ครูไปค้นคว้าองค์ความรู้และเทคนิควิธีหลากหลายจากแหล่งเรียนรู้ต่างๆนอกโรงเรียนเวลาว่างจากคาบสอนเพื่อให้ครูมีความเชี่ยวชาญและเกิดความคิดสร้างสรรค์ในการพัฒนางานวิจัย