การศึกษาและพัฒนาทักษะชีวิต โดยใช้โปรแกรมการฝึกทักษะชีวิตด้านความคิดอย่างมีวิจารณญาณและความคิดสร้างสรรค์

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและพัฒนาทักษะชีวิตด้านความคิดประกอบด้วย 2 ด้าน ได้แก่ การคิดอย่างมีวิจารณาณ และการคิดสร้างสรรค์ของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎธนบุรี กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะครุศาสตร์ ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรีที่ลงทะเบียนเรียนในภาคการศึกษาที่ 2 ปีการศึกษา 2558 ที่มีคะแนนทักษะชีวิตเปอร์เซ็นต์ไทล์ที่ 25 ลงมา จำนวน 15 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลครั้งนี้ ได้แก่ 1. แบบประเมินทักษะชีวิตด้านความคิดของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎธนบุรี 2. โปรแกรมการฝึกทักษะชีวิตด้านความคิดอย่างมีวิจารณาณ และการคิดสร้างสรรค์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยโดยใช้ t-test (dependent sample) ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. นักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะครุศาสตร์ ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี ที่ลงทะเบียนเรียนในภาคการศึกษาที่ 2 ปีการศึกษา 2558 มีทักษะชีวิตด้านความคิดโดยรวมและรายด้าน ได้แก่ การคิดอย่างมีวิจารณาณ และการคิดสร้างสรรค์ อยู่ในระดับสูง 2. ทักษะชีวิตด้านความคิด ได้แก่ การคิดอย่างมีวิจารณาณ และการคิดสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะครุศาสตร์ ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรีโดยรวมและรายด้านก่อนและหลังเข้าโปรแกรมการฝึกทักษะชีวิตด้านความคิด มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01