อิทธิพลศิลปกรรมจีนแบบพระราชนิยมในวัดไทย ฝั่งธนบุรี สู่การสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรม ร่วมสมัย

Abstract

การวิจัย อิทธิพลศิลปกรรมจีนแบบพระราชนิยมในวัดไทย ฝั่งธนบุรี สู่การสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมร่วมสมัย วัตถุประสงค์เพื่อ 1)ศึกษาศิลปะแบบพระราชนิยมเพื่อสรุปข้อค้นพบรูปแบบการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะแบบพระราชนิยม 2)ศึกษาศิลปะร่วมสมัยเพื่อสรุปข้อค้นพบของรูปแบบการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะร่วมสมัย 3)สร้างสรรค์จิตรกรรมร่วมสมัยโดยมีแรงบันดาลใจจากการศึกษาอิทธิพลศิลปกรรมจีนในสมัยรัชกาลที่ 3 โดยเฉพาะแบบพระราชนิยม กลุ่มตัวอย่างคือผู้เชี่ยวชาญทางด้านศิลปะ ได้แก่ ศิลปินอิสระ อาจารย์ศิลปะ และนักวิชาการทางด้านศิลปะ เครื่องมือวิจัยคือแบบสัมภาษณ์และแบบร่างงานจิตรกรรม จากการศึกษาผู้วิจัยได้ใช้ทฤษฎีทัศนศิลป์ เกณฑ์การประเมินคุณภาพและคุณค่าของจิตรกรรม(กำจร สุนพงษ์ศรี, 2559 : 211-294) ประยุกต์เป็นแบบสัมภาษณ์และใช้เป็นเกณฑ์ในการประเมินคุณภาพและคุณค่าของงานจิตรกรรมและวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการพรรณนา ผลการสำรวจความคิดเห็นการประเมินคุณภาพและคุณค่าของผลงานจิตรกรรมร่วมสมัยแรงบันดาลใจจากการศึกษาอิทธิพลศิลปกรรมจีนในสมัยรัชกาลที่ 3 โดยเฉพาะแบบพระราชนิยมพบว่าผลงานจิตรกรรมร่วมสมัยชุดนี้สะท้อนคุณค่าทั้ง 3 ด้าน 1)ด้านคุณค่าทางความงาม การจัดองค์ประกอบมีความเหมาะสม รูปทรงที่มาจากโครงสร้างทางสถาปัตยกรรมรวมถึงลวดลายที่เป็นเอกลักษณ์ผสมผสานระหว่างวัฒนธรรมไทยจีน 2)ด้านคุณค่าทางด้านอารมณ์ความรู้สึก สร้างความประทับใจ ให้ความรู้สึกซาบซึ้งถึงความเป็นมาในอดีต 3)ด้านการแสดงออกถึงแนวความคิดที่สื่อความหมาย สามารถสื่อความหมายได้ดีทางด้านความเจริญรุ่งเรืองทางด้านศาสนาและความสัมพันธ์ระหว่างไทยและจีน ส่วนในด้านเศรษฐกิจ ยังสื่อความหมายไม่ชัดเจน ซึ่งการสื่อความหมายด้านเศรษฐกิจนั้นจะแสดงออกมาเพียงเป็นนัยแฝงเป็นลักษณะของคติความเชื่อที่ถูกถ่ายทอดสอดแทรกปรากฏในผลงาน ซึ่งจากคุณค่าทางด้านความงาม ทางด้านอารมณ์ความรู้สึก และทางด้านการแสดงออกถึงแนวความคิดที่เสื่อความหมายที่ปรากฏในงานจิตรกรรมชุดนี้สามารถสะท้อนให้เห็นถึงปรากฏการณ์ความงามแบบพิเศษจากอิทธิพลศิลปกรรมจีนแบบพระราชนิยมในวัดไทย ฝั่งธนบุรี ที่เป็นความงามข้ามกาลเวลาจนถึงยุคปัจจุบัน ควรค่าต่อการตระหนักรู้ และรวบรวมองค์ความรู้ สู่การสร้างสรรค์ และถ่ายทอดสู่ชนรุ่นหลัง