การบริหารสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียนดุริยางค์ทหารเหล่าทัพ

Abstract

การวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการบริหารสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียนดุริยางค์ ทหารเหล่าทัพตามความคิดเห็นของบุคลากร ในภาพรวม 2) เปรียบเทียบระดับการบริหารสู่ความเป็นเลิศของ โรงเรียนดุริยางค์ทหารเหล่าทัพตามความคิดเห็นของบุคลากรจำแนกตามเพศ ได้แก่ เพศชายและเพศหญิง 3) เปรียบเทียบระดับการบริหารสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียนดุริยางค์ทหารเหล่าทัพตามความคิดเห็นของบุคลากร จำแนกตามเหล่าทัพ ได้แก่ กองดุริยางค์ทหารบก กองดุริยางค์ทหารเรือ กองดุริยางค์ทหารอากาศ 4) เปรียบเทียบ ระดับการบริหารสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียนดุริยางค์ทหารเหล่าทัพตามความคิดเห็นของบุคลากรจำแนกตาม ตำแหน่งหน้าที่ในการปฏิบัติงาน ได้แก่ ผู้บริหาร ครูดนตรี ข้าราชการประจำวงดนตรี นักเรียนดุริยางค์ จากกลุ่ม ตัวอย่าง 3 เหล่าทัพ จำนวน 436 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 48 ข้อ ค่าความเชื่อมั่น .90 สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบค่าที ทดสอบ อัตราส่วนค่าเอฟ ผลการวิจัย พบว่า 1) ระดับการบริหารสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียนดุริยางค์ทหารเหล่าทัพในภาพ รวมอยู่ในระดับมาก 2) ระดับการบริหารสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียนดุริยางค์ทหารเหล่าทัพตามความคิดเห็นของ บุคลากรจำแนกตามเพศ ได้แก่ เพศชายและเพศหญิง พบว่า เพศชายมีความคิดเห็น เรื่อง การบริหารสู่ความเป็น เลิศสูงกว่าเพศหญิงทุกด้านและแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.01 3) ระดับการบริหารสู่ความเป็น เลิศของโรงเรียนดุริยางค์ทหารเหล่าทัพตามความคิดเห็นของบุคลากรจำแนกตามเหล่าทัพ ได้แก่ กองดุริยางค์ ทหารบก กองดุริยางค์ทหารเรือ กองดุริยางค์ทหารอากาศ พบว่า กองดุริยางค์ทหารบกมีความคิดเห็น เรื่อง การบริหารสู่ความเป็นเลิศสูงกว่ากองดุริยางค์ทหารเรือ กองดุริยางค์ทหารอากาศ และกองดุริยางค์ทหารเรือมี ความคิดเห็น เรื่อง การบริหารสู่ความเป็นเลิศสูงกว่ากองดุริยางค์ทหารอากาศ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทาง สถิติที่ระดับ.01 4) ระดับการบริหารสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียนดุริยางค์ทหารเหล่าทัพตามความคิดเห็นของ บุคลากรจำแนกตามตำแหน่งหน้าที่ในการปฏิบัติงาน ได้แก่ ผู้บริหาร ครูดนตรี ข้าราชการประจำวงดนตรี นักเรียนดุริยางค์ ทั้ง 3 เหล่าทัพ พบว่า ผู้บริหารมีความคิดเห็น เรื่อง การบริหารสู่ความเป็นเลิศสูงกว่านักเรียน ดุริยางค์ ครูดนตรีและข้าราชการประจำวงและแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ